Een olieverwijderaar (of ontvetter) is samengesteld om oliën, vetten en andere organische stoffen af ​​te breken en te emulgeren, waardoor ze gemakkelijk van oppervlakken kunnen worden verwijderd. De samenstelling van olieverwijderaars varieert afhankelijk van de beoogde toepassing (industrieel, huishoudelijk, auto, enz.), maar ze bevatten meestal een combinatie van oppervlakteactieve stoffen, oplosmiddelen, emulgatoren en soms alkalische of zure middelen. Hier is een overzicht van de belangrijkste componenten waaruit een olieverwijderaar kan bestaan:

1. Oppervlakteactieve stoffen (actieve reinigingsmiddelen)

Anionische oppervlakteactieve stoffen: Dit zijn de meest voorkomende oppervlakteactieve stoffen in olieverwijderaars. Ze hebben negatief geladen groepen die interacteren met oliemoleculen, waardoor ze de olie kunnen afbreken en in water kunnen verspreiden. Voorbeelden hiervan zijn natriumlaurylsulfaat en alkylbenzeensulfonaten.

Niet-ionogene oppervlakteactieve stoffen: Deze oppervlakteactieve stoffen hebben een neutrale lading en veroorzaken minder schuimvorming, waardoor ze geschikt zijn voor industriële toepassingen. Ze helpen oliën op te lossen en de oppervlaktespanning tussen water en olie te verlagen. Voorbeelden hiervan zijn polyethyleenglycolesters of alkylpolyglucosiden.

Kationogene oppervlakteactieve stoffen: Deze oppervlakteactieve stoffen hebben positief geladen groepen en kunnen ook worden gebruikt ter ondersteuning van emulsievorming. Ze worden vaak gebruikt in combinatie met anionogene oppervlakteactieve stoffen om de efficiëntie te verbeteren.

2. Oplosmiddelen (organische oplosmiddelen)

Koolwaterstofoplosmiddelen: Oplosmiddelen zoals kerosine, terpentine of terpentine worden gebruikt om olie en vet op te lossen en af ​​te breken. Deze oplosmiddelen werken door oliën op te lossen, waardoor ze gemakkelijker af te spoelen zijn.

Oplosmiddelen op basis van terpeen: Deze oplosmiddelen, afkomstig van natuurlijke bronnen zoals citrusschillen, zijn milieuvriendelijker en worden vaak gebruikt in milieubewuste formules. Voorbeelden hiervan zijn d-limoneen en pineen.

Alcoholen: Alcoholen zoals isopropylalcohol of ethanol kunnen in sommige formuleringen als oplosmiddel fungeren, met name voor het verwijderen van olie van niet-poreuze oppervlakken.

3. Emulgatoren

Polymere emulgatoren: Deze helpen het mengsel van olie en water te stabiliseren door een stabiele emulsie te vormen, waardoor de olie niet kan scheiden. Veelvoorkomende emulgatoren zijn polyethyleenglycol (PEG) en natriumlaurethsulfaat.

Fosfaten (zoals natriumtripolyfosfaat): Fosfaten, zoals natriumtripolyfosfaat (STPP), worden gebruikt als waterontharders en emulgatoren om vet af te breken en olie in water op te lossen, zodat deze eenvoudig verwijderd kunnen worden.

4. Alkalische of zure middelen

Basische middelen: Basische verbindingen zoals natriumhydroxide (caustic soda) of kaliumhydroxide kunnen worden toegevoegd aan industriële ontvetters, omdat ze oliën en vetten kunnen verzepen en omzetten in zeep en in water oplosbare producten. Basische reinigers zijn vooral effectief voor vette oliën.

Zure middelen: Sommige olieverwijderaars kunnen zwakke zuren bevatten, zoals citroenzuur of azijnzuur, die helpen bij het afbreken van specifieke soorten olie en vet, met name in omgevingen waar anorganische resten moeten worden verwijderd.

5. Chelaatvormers

EDTA (ethyleendiaminetetra-azijnzuur): Chelaatvormers zoals EDTA of nitrilotriazijnzuur (NTA) worden vaak gebruikt om metaalionen te binden en te isoleren, wat de werking van oppervlakteactieve stoffen en emulgatoren kan verstoren. Ze helpen de stabiliteit en prestaties van de reiniger te verbeteren.

6. pH-regelaars

Buffers: Middelen zoals natriumbicarbonaat of ammoniumhydroxide kunnen worden toegevoegd om de pH-waarde van de olieverwijderaar te regelen. Zo optimaliseert u de werking ervan, afhankelijk van of de reiniger bedoeld is voor zure of alkalische omstandigheden.

7. Oplosmiddelen

Deze ingrediënten helpen de oliën op te lossen in de waterfase. Voorbeelden hiervan zijn glycerine, propyleenglycol en ethanol.

8. Geuren en kleurstoffen

Aan consumentenproducten kunnen geurstoffen en kleurstoffen worden toegevoegd om de gebruikerservaring te verbeteren. Deze zijn echter niet noodzakelijk voor het olieverwijderingsproces zelf.

9. Water

Water is een belangrijk oplosmiddel in de meeste commerciële ontvetters en olieverwijderaars. Het fungeert als drager voor de actieve ingrediënten en helpt bij het wegspoelen van de olie.

Voorbeeld van samenstelling in een industriële olieverwijderaar:

Oppervlakteactieve stoffen (20-30%) – Voor het afbreken van oliën en emulgeren.

Oplosmiddelen (10-20%) – Voor het oplossen van olie en vet.

Emulgatoren (5-10%) – Helpen het olie-watermengsel te stabiliseren.

Basische middelen (5-15%) – Om hardnekkige oliën en vetten af ​​te breken.

Chelaatvormers (1-5%) – Om te voorkomen dat mineralen in het water interfereren.

Water (40-50%) – Het oplosmiddel en de drager.

Samenvatting van de belangrijkste functies:

Oplosbare oliën en vetten: oppervlakteactieve stoffen en oplosmiddelen breken de olie af in kleinere druppeltjes, waardoor ze gemakkelijker van oppervlakken te verwijderen zijn.

Emulgeren: Emulgatoren zorgen ervoor dat de oliën in de oplossing blijven zweven. Hierdoor kunnen ze zich niet scheiden en zich niet opnieuw op gereinigde oppervlakken afzetten.

Waterontharding: Ingrediënten zoals natriumtripolyfosfaat verzachten het water, waardoor reinigingsmiddelen en oppervlakteactieve stoffen effectiever kunnen werken.

Stabilisatie: pH-regelaars en chelatoren zorgen ervoor dat het product effectief en stabiel blijft tijdens gebruik.

Deze componenten werken synergetisch om oliën, vetten en andere verontreinigingen af ​​te breken en te verwijderen